Po
tej dość długiej dygresji powróćmy do dawnych lat... Jędrzej
Kitowicz umieścił w swych pamiętnikach zapis o herbacie serwowanej
magnaterii (1773 rok). Jest, jak następuje: „wielkim panom zawsze
rano podawano herbatę z mlekiem lub bez, jednak koniecznie z
cukrem”. W porcelanie sprowadzanej najpierw z Chin i Japonii, z
czasem także z pionierskich fabryk europejskich (w tym pierwszej z
pierwszych – słynnej saskiej Miśni), a od 1790 roku z fabryki w
Korcu na Wołyniu.
Jan
Duklan Ochocki (1766-1848), autor trzytomowych „Pamiętników”
opisał „Herbatki tańcujące” organizowane w Warszawie. Jest tu
taki fragment: „ U księcia prymasa na tak zwanych Cosette, co
piątek od godziny dziewiątej do jedenastej trwających, na które
mnóstwo osób, osobliwie dam zjeżdżało się i punktualnie na
godzinę przed północą ustępowali wszyscy, oprócz herbaty
podawano lody i wina, które więcej miały amatorów od chińskiego
napoju”.
Ignacy
Krasicki (1735-1801) – powieściopisarz, poeta, biskup warmiński
zapisał się w historii literatury nie tylko swymi oryginalnymi
dziełami lecz także tłumaczeniem poematu o herbacie autorstwa
chińskiego cesarza Hongli (1736-1796) z dynastii Qing. Przekład –
zapewne z języka francuskiego – w dziele „O rymotwórstwie i
rymotwórcach”. Oto fragmenty, z zachowaniem dawnej polskiej
pisowni:
„Blask
kwiatu Meihoa niełaskawy, iednakże miły.
Wdzięk
i smak drugi kwiat Fo-chea zaszczyca.
Owoc
cedru wzmacnia i miłą wonią się przymila.
Gdy
się wdzięk, smak z zapachem łączy,
Nic
dzielniej nad to dogodzić nie może...
Uwolnion
od zgiełku napastnego spraw i czynności,
Sam
się znayduję w moim namiocie,
Sam
z sobą przestawam i używam wolności moiey.
Niekiedy
zbliżam ku sobie wonieiące Fotszea kwiaty,
A
drugą rękę trzymaiąc napoi The naczynie,
Gdy
z niego piję, ieszcze reszta waporu wzbija się,
Snuje
pasmem osłabionym i niknie,
Naonczas
umysł swobodny buja w myślach...
Słaboiaskrawe
xiężyca promienie
Wydaja
blask swóy w zaciszy wiodącey ku spoczynkowi
I
ia orzeźwiony zdrowym napojem i myślą swobodną,
Ku
niemu się zbieram”.
Fragmenty
te zostały wybrane z większej całości umieszczonej w rozdziale
„Epizod polski” obszernej, źródłowej publikacji pt. „Sztuka
herbaty dawnych Chin i Japonii” prof. Przemysława Trzeciaka.
Przekład przywołuje także cytowany poniżej Jan Fryderyk Wolfgang
z następującym wprowadzeniem: „Jak szacownym i ulubionym dla
Chińczyków iest napoiem herbata, dowodzi oda przez cesarza
Kieu-Long (?) na pochwałę iey ułożoną”.
Jan Fryderyk
Wolfgang (1775-1859), wybitny botanik i farmaceuta, profesor
Uniwersytetu Wileńskiego, wydał w 1823 roku „Rzecz o herbacie”.
Tę znakomitą w swoim czasie publikację poprzedził jego wykład na
sformułowany w tytule temat w Cesarskim Towarzystwie Lekarskim w
dniu 12 grudnia 1822 roku. W tekście (56 stronic) znajduje się
dokładny botaniczny opis krzewiny herbacianej i jej rodzajów. I
takie oto stwierdzenie: „Herbata chińska, z którey tak ulubiony i
w całej Europie rozpowszechniony spożywa się napóy, iest
produktem części świata uważaney za pierwotną kolebkę rodu
ludzkiego (?). Są to młodociane i ze szczególną troskliwością
ususzone listki krzewiny, rosnącey tylko w Chinach i Japonii.(...)
Powszechnem prawie jest mniemanie, że herbatę dopiero w XVII wieku
w Europie poznano. (…) Co do naszego kraju, zdaie się że herbata
niezbyt dawno w powszechnieysze weszła użycie; ponieważ ią
przedtem, nayczęściej prawie za lekarstwo tylko uważano. Wszelakoż
to pewna, że w Wilnie w roku 1754 w czasie przechodu woysk
rossyyskich na woynę siedmioletnią do Prus, były w znaczney
liczbie domy publiczne (sic!) iak teraz kawiarnie, gdzie przedawano
herbatę; o czem żywa pamięć wielu osób niewątpliwie daie
świadectwo; gdyż w teyże epoce kawy w tem mieście prawie
nieznano”.
Platerowana podstawka warszawskiej firmy Fraget |
<script>
function disableSelection(target){
if (typeof target.onselectstart!="undefined") //IE route
target.onselectstart=function(){return false}
else if (typeof target.style.MozUserSelect!="undefined") //Firefox route
target.style.MozUserSelect="none"
else //All other route (ie: Opera)
target.onmousedown=function(){return false}
target.style.cursor = "default"
}
disableSelection(document.body)
</script>
</script>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz